EDİRNESPOR – SONBAHAR

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Edirne’nin gözbebeği Edirnespor, tam 59 yıllık bir çınar.

2. Lig’den 3. Lig’e, oradan da amatör kümelere savrulan, yıllarca Bölgesel Amatör Lig’in tozunu yutan bu kulüp, nihayet 2020’de tekrar profesyonel lige döndü.

Ancak ne yazık ki bu dönüş, 5 yıl sonra bir gerçeği de yüzümüze çarptı.

**

Lig 7 Eylül Pazar günü başlıyor, kura çekildi, rakipler belli…

Öncesi de var…

3 Eylül Çarşamba günü Ziraat Türkiye Kupası 1. eleme turunda 2. Lig takımlarından Somaspor ile Edirne’de karşılaşacak.

Ama kulüp yönetimimin bir süre önceki açıklamasına göre, Edirnespor sahaya çıkamayacak tek takım konumunda.

Yönetim “yönetici de yok, para da yok” diyor.

İşte asıl mesele tam da burada.

**

Peki çözüm ne olabilir?

Kentle kulüp arasında köprü kurulmalı.

Edirnespor sadece 11 futbolcudan ibaret değil.

Bu takım Edirne’nin vitrinidir.

Üniversiteyle, esnafla, sivil toplumla, yerel basınla bağ kurulmadan ayakta kalması imkânsız.

Yönetim bunu örgütleyecek bir “kent konseyi – spor meclisi” tarzı oluşuma öncülük etmeli.

**

Yerel yönetimler taşın altına elini koymalı.

Belediye, kulübe doğrudan para aktaramaz ama dolaylı desteklerin yolu çok.

Tesislerin iyileştirilmesi, sponsorluk için iş dünyasıyla aracılık, altyapı projelerine katkı…

Bunlar yapılabilir.

**

Kurumsal sponsorlar kazanılmalı.

Edirne’nin sanayisi pek çok şehir kadar gelişmiş değil evet, ama hiç mi marka yok?

Gıda, turizm, tarım sektöründe öne çıkan şirketler var.

Onlara cazip sponsorluk paketleri hazırlanmalı.

Formalara, reklam panolarına, sosyal medya kampanyalarına yansıyacak bir model oluşturulmalı.

**

Taraftar ve halk desteği yeniden kazanılmalı.

180 bin nüfuslu şehirde belli bir sayı düzenli bilet alsa, kulübün kasası canlanır.

Kombine kampanyaları, aidat sistemi, “Edirnespor kart” gibi projelerle kulüp halkın cebine değil, gönlüne girmeli.

**

Altyapıya yatırım, geleceğe umut.

Yama transferlerle günü kurtarmak yerine Edirne’nin kendi gençlerine yatırım yapılmalı.

Altyapıdan çıkan her futbolcu, hem sahada hem kulübün ekonomisinde nefes demektir.

**

Bugün sahaya çıkamayacak durumda olmak Edirnespor için büyük utanç.

Ama asıl utanç, bu kentin ileri gelenlerinin “bizim yapacağımız bir şey yok” diyerek köşesine çekilmesi olur.

Çünkü Edirnespor sadece bir futbol kulübü değil; bu kentin tarihine, kültürüne, onuruna yazılmış bir isimdir.

Kayyuma devredilmek kader değil, ihmaldir.

Eğer bu şehir Edirnespor’a sahip çıkmazsa, yarın çocuklarımıza anlatacak bir “takım hikâyesi” bile kalmayacak.

**

Evet, iki gün sonra bu takımın Somaspor ile burada kupa maçı var…

Bıkan, usanan, tükenen yönetiminden günlerdir tek bir kelime yok.

Şu bir iki gün içerisinde bir şeyler yapılacaksa, yapılacak…

**

Yoksa;

Rakip takım 460 kilometre yol kat edip sahaya çıkacak…

Bakacaklar ev sahibi takım ortalıkta yok?

Ne mi yapacaklar?

Gol yerine tava ciğerle yetinecekler.

Yani, 460 kilometre uzaklıktan buraya ciğer yemeye gelecekler…

**

Bugün 1 Eylül…

Mevsim Sonbahar…

Düşen bir yaprak görürsek Edirnespor’u hatırlamak istemiyoruz!