İTFAİYECİ -2-

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

(DÜNDEN DEVAM)

KIŞIN BACA YANGINLARI ÇOK OLURDU
Kışın özellikle baca yangınları çok olurdu. Evler genellikle tek veya iki katlı, çoğu ahşap veya kerpiç, tuğla gibi yapılar. Zamanında iyi temizlenmeyen bacalar yüzünden çok yangınlar çıkardı o yıllarda. Yangın çıktığında bina ahşapsa yangın hızla yayılar genelde biz gelene kadar evin çoğu yanmış olurdu.
Yazın daha rahattık yangın olaylarının azlığından dolayı. Daha çok anız yangınları olduğunda müdahale ederdik, ama o zamanlar anızların bilinçli olarak daha yakılmadığı yıllar olduğu için o tür yangınlar da az olurdu.
Ayşekadın’da karakolun yanında bir yangın çıktı. 5 katlı bir binanın bacasından başlayan yangının yayılmaması için ben binanın çatısına çıktım, müdahale ediyorum tutuşmuş bacayı söndürmek için. Önlemimi almam gerekirken almadım, yoksa ip, kanca var ama ben bir an önce müdahale edeyim diye acele ederken bu önlemleri almamanın bedelini hayatımla ödeyecektim.

ÇATI BUZ TUTMUŞ KAYDIM OLUKLARA DOĞRU
Birden ayağım kaydı, başladım çatıda kaymaya, panikledim, durduramıyorum kendimi, çatının ucuna kadar indim oluklara tutunarak çatıda asılı kaldım. Kollarımın gücüyle tekrar kendimi yukarı çekerken ilk kiremitleri kırdım ve sağlam tutunacağım bir yer yaptım kendime ve yukarı çektim kendimi.
Ondan sonra her adımımı attığım yerde kiremitleri kırarak ayaklarımı basacağım yerler yaptım. Bizde çatıya çıktın mı kuraldır, kiremitleri kırmak zorundasın ki ayağını basacağın sağlam yerler yaratasın. Yoksa çatı zaten buz tutmuş veya ıslak kayar gidersin benim gibi.

ANGARYA İŞLER ÇOKTU, BÜTÜN BAYRAKLARI DİREKLERE ÇIKARAK ASARDIK
Bizi mesleğimizi yapmak yormazdı fazla. Ama angarya işler de çok çıkardı. Bayramlarda bayrak asmalar, caddeler sulanacak, çimenler sulanacak falan, hiç bitmezdi angarya işler. Birimimiz o zamanlar amirlikti, sonraki yıllarda müdürlük oldu.
Özellikle Kırkpınar etkinlikleri öncesi ve sonrasında Edirne’nin her yerine astığımız bayraklar bizleri çok yorardı. Bizim zamanımızda bütün bu bayrak asmalar hep elle ve direklere çıkarak yapıyorduk. Öyle yılmışım ki emekli olduktan sonra Kırkpınar etkinliklerinin hiç birine gitmedim daha.

YEMEĞİM SEFER TASI İLE GELİRDİ
Yeme içme sorununu kendi aramızda çözerdik. En ekonomik ve sağlıklı olanı sefer tasında gelen yemeklerdi. Benim evim o yıllarda Küçükpazar’da kira eviydi. Saat Kulesi’ne yakın olduğu için eşim her gün düzenli olarak yemeğimi sefer tasımla getirirdi. Emeği çoktur üzerimde, 20 yıl boyunca Saat Kulesi’ne yemek taşıdı benim için.

(DEVAM EDECEK)