İTFAİYECİ

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

İsmail DEMİRAY yazdı…

1974 yılında tesadüfen tanıştığı itfaiyecilik mesleğini 29 yıl 10 ay kesintisiz yapmış İhsan Çöke. Üstelik ilk 20 yılın yarısını itfaiye aracının dibinde kışın soğuk, yazın sıcak demeden 48 saat nöbet, 48 saat istirahat şeklinde, son 10 yılında da 24/24 çalışarak, eski bir Austin marka araçla yangın söndürmenin mücadelesini vererek.

1952 yılında Edirne Demirköy’de doğar İhsan Çöke. Çocukluğunda başlayan çalışma yaşamı askere gidene kadar kesintisiz devam eder. Askerden geldiği zaman bir toptancının deposunda çalışır iki ay kadar. İş çıkışı bir arkadaşıyla birlikte kaldıkları evde sabaha kadar içerler. İşe gidemediği için işinden atılınca yeni bir iş arayışlarına başlar ve yaşamın tesadüfleri onu itfaiyecilik mesleği ile buluşturur.

İLK BAŞKANIMIZ ŞEVKİ ARMAN’DI
“İşe başladığım 1974 yılında Edirne Belediye Başkanı Şevki Arman’dı. Onun oluru ile işe başlamış oldum. Bizlere her zaman yakın duran, geldiği zaman halimizi hatırımızı soran babacan bir insandı Şevki Arman.
Şevki Arman’dan sonra Güngör Mazlum Belediye Başkanı oldu. Ardından 12 Eylül sonrasında Hamdi Sedefçi, arada Cengiz Varnatopu ama en uzun süre Hamdi Sedefçi ile birlikte çalışmış olduk. Hamdi Sedefçi de her zaman müdürlüğümüze uğrar, bizlerle sohbet eder varsa sorunlarımızı çözmek için gayret gösterirdi.
Başımızda Muzaffer bey vardı müdür olarak. Hayati Kamış amirimizdi, disiplin had safhadaydı. Aynı askerlik gibiydi mesleğimiz. Er olarak başladığım itfaiyecilikte önce onbaşı oldum sonraki yıllarda çavuşluğa yükseldim. İlerleyen yıllarda Başçavuşluktan sonra amirliğim de oldu Edirne Belediyesi İtfaiye Müdürlüğü’nde. En çok erliği sevdim. Yükseldikçe, mevki aldıkça sorumluluk da artıyor bizim meslekte.

EĞİTİMİMİZ ASKERİ DİSİPLİN GİBİYDİ
Nöbetlerimizde zamanımız çok olurdu. Araçların bakımını yapar, temizliğimize ve düzenimize özen gösterirdik. Eğitimlerimiz askeri disiplin gibi sürerdi. Hortum at, hortum tut, yangına gidince görev dağılımı, yangın esnasında nasıl hareket edeceğimiz türünden sürekli kendimizi yenilediğimiz bir eğitim sistemi içinde geçti yıllarımız. Herkesin eğitim sistemi farklıydı.
Erlerin eğitimi daha ağırdır. Çavuşlarınki biraz daha farklıdır, amirler her birimden olaydan sorumludur.
Yangın yerine vardığımızda; Yangın yerinde binanın içinde başta insan olmak üzere canlı var mı? Yangın nereden çıkmış, nasıl büyümüş, yanında yangını büyütecek bina var mı?

İLK MÜDAHALE YANGIN YERİNDE İÇERDE KALANLARA YAPILIR
Bütün bunlar kısa bir zaman anında tespit edildikten sonra ilk müdahale içerde kalmış canlıları dışarı çıkartmak için yapılır, ondan sonra yangına fiziki müdahalede bulunulur, sündürme, ardından soğutma işlemleri yapılır sırasıyla.

Kış mevsimi itfaiyeciler için zor zamanlardı bizim zamanımızda. Edirne küçük bir şehir daha yayılmamış E 5 üzerinde. Kaldığımız yer Edirne Saat Kulesi’nin altı. Kışlar çok sert geçerdi eski yıllarda. Yerlerde kar, buz, araçlar eski, zor çalışır. Arıza çok olur, eski tip araçlar. Gürül gürül yanan sobaların başında şoförler sırasıyla nöbet tutar, araçları sık aralıklarla çalıştırırlardı.

(DEVAM EDECEK)