RUHU İPTAL EDİP, SADECE FİZİKTEN BAKINCA, “Aa ne de güzel, bu manzara, çiçek, ağaç, kuş,kedi, köpek, dere vs..” deriz.
Böyle güzel bakmak tamam da, ASIL, bu DÜNYA GÜZELLİKLERİNE, “Aç mı, tok mu, susuz mu, temiz mi, kirli mi, hasta mı, bir derdi, ihtiyacı var mı acaba?..” diye bakmak lâzım. İşte o zaman “BAKMIŞ VE GÖRMÜŞ” oluruz!..
Yani bakmak yetmez, görmek ÖNEMLİ!..
Sonra da üşenmeden, “Param, zamanım gider, bana ne!..” demeden, yardım edebilmek ÖNEMLİ!..
O ağzı, dili olmayan güzellikler, muhtaçlıklarını bize söyleyemezler ama biz İNSANIZ YA!..
En zekalı beyin, bir de Yaratan’ın nefesinden ruhumuz var ya!..
AKLIMIZI VE RUHUMUZU DEVREYE SOKUP BAKARSAK, o ağzı, dili olmayan güzelliklerin, MUTLULUKLARINI DA, MUHTAÇLIKLARINI DA duyup, görebiliriz!..
Ve de, gereken faydaları da yapabiliriz. BİZ İNSANIZ , BÖYLE BAKABİLİP, GÖRÜP, DAVRANMAK ÖNEMLİ!..
Mesela bir kedi marketin önünde niçin bekler?.. Gelen geçen beni sevsin diye mi, YA DA?..
Ne olur, çocuklarımıza bu bakış tarzını öğretsek, onlar da, “AKIL VE RUH BÜTÜNLÜĞNDEN” BAKMASINI VE GÖRMESİNİ VE MUHTACA YARDIM EMEĞİ VERMEYİ ÖĞRENSELER!..
NESİLLERİMİZ, bakar körler, duyar, sağırlar, dilli, dilsizler olarak, eğitimsiz, boş, faydasız bir ömür ziyan etmeseler!..
Kuran’ı Kerim. Sure 16/Ayet 7:
Biz, insanların hangisinin daha güzel amel edeceğini sınayalım diye, yeryüzündeki har şeyi kendine mahsus bir ziynet yaptık.
67/2: O ki, Hanginizin daha güzel davranacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratmıştır. O, mutlak galiptir, çok bağışlayıcıdır.