AİDİYET! KENTLİLİK

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Aidiyet; “ait olma durumu, ilişkinlik” demiş Türk Dil Kurumu (TDK). Bir yere, bir ortama, bir gruba ait olmak diyebiliriz aidiyete.

Kütüphaneci, araştırmacı çok saygı duyduğum Ender Bilar bir anket yapmış. “Edirne Kent Kültürü ve Bilincini Geliştirme Merkezi Derneği” adlı web sitesinde gördüm.

“Sizce kimler Edirneliler?” diye sormuş. Katılanların %56,7’si “kendini Edirneli hissedenler” demiş. %29,8’i “birkaç nesildir Edirneli olanlar” demiş. %6,8’i ise Edirne’de yaşayanlar” demiş. %6,7’si ise “Edirne’de doğan kişiler” diye yanıtlamış. Başka bilgiler de var, Edirne hakkında bilgi sahibi olmak isteyenlerin incelemesi yararınadır. Yani Edirne’de doğmak veya Edirne’de yaşamak Edirneliler anlamına gelmiyor.

Ben doğduğum yerde ilkokulu bitirene kadar, 11 sene kalabilmişim. Sonra 7 yıl okul. Öğretmen olarak10 yıl değişik yerler. Sonrasında 18 yıl Uzunköprü ve 20 yıldır da Edirne. Bir çoğumuzun hikayesi benzer. Benim aidiyetim nere olmalı? Sayın Bilar’ın araştırmasından da anlıyoruz ki kendini Edirneli hissedenler ve birkaç nesildir Edirneli olanlar bu aidiyet ölçüsü içinde. Edirne’de yaşayanlar ve Edirne’de oturanlar Edirnelilerden saymıyor kendini.

Toplum veya çevre tarafından kabul edilmek, bulunduğu ortamın bir parçası olduğunu hissetmektir aidiyet. Bireyin bulunduğu ortamda kabul görebilmesi için ortamın kurallarına ayak uydurması gereklidir. Bu da sadece aidiyet duygusu ile sağlanabilmektedir.

Bu kadar göçen bir toplumda ilişkilerimizi geliştirmek adına aidiyetlerimize sarılırız. Her kentte hemşeri dernekleri olması bu aidiyet arayışıdır.  Doğduğumuz yer, yaşadığımız yer/yerler, sevdiğimiz yer/yerler, hepsine karşı aidiyet duygumuz vardır.

Binlerce yıl savaşlar nedeniyle son 100 yıldır da ekmek peşinde kırsaldan kentlere, kentlerden kentlere göçen bir sosyal durumumuz var. Bu nedenle yerel yönetimlerin ve kentteki demokratik sivil örgütlerinin en önemli amacı kentlilik bilinci vermek ve kente aidiyet duygusu duymasını sağlamadır.

2022 Nisan ayında Edirne Kent Konseyi, Çocuk Hakları Derneği ve eğitim sendikaları ile birlikte Belediyenin Meclis Salonu’nda Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı Haftası kapsamında kentin değişik yerlerinden çocukları toplamıştık. Kentli olup kentinin dertleri ile ilgilenmelerini çözüm üretmelerini amaçlamıştık. O kadar güzel cümleler kurdular ve taleplerini dile getirdiler ki şaşırmıştım. İki yıl sonra yine Kent Konseyi ve Çocuk Hakları Derneği olarak 30-35 çocuğun aynı amaçla toplandığını duyunca belirlenen saatte Meclis Salonu’na koştum.

Çocuklar yine aynı coşku ve heyecan ile dinlediler ve hudut tanımadan sordular, talep ettiler, öneriler sundular. Belediye Başkanı da toplantı başından sonuna kadar dinledi, çözüm buldu, vaat etti ve birebir notlarını alarak kendisinin takip edilmesini istedi. İzlemek, takip etmek, hakkını aramak ve hakkının peşinde koşmak hepimizin kentlilik görevidir.

Demokrasinin beşiği yerel yönetimlerdir deriz ya bunun gerçekliği bu tür demokratik örgütlerin birlikte yaptığı çalışmalardır. Bu toplantıların devamı geleceğinden eminim ve Kent Konseylerinin amacı olan kentlilik bilinci kazandırmayı geleceğin yetişkinlerine böyle verilecektir.

Her iki toplantıda da ortak talepler; her mahallede parklar, oyun alanları. Mahallede ortak alan üretilerek değişik kurslar; derslere katkı, el işleri, müzik aleti çalabilme, etkinlikler düzenleme gibi aidiyeti geliştiren talepler söylendi.

Çünkü çocuk penceresinden aidiyet; mahalle parkında oynamaktır. Semt sokaklarında saklanmaktır. Mahallenin okulunda okumaktır. Mahalle evlerinde kurslara katılmak, ortak işler yapmaktır.

Aidiyet duygusu olmaması kişide ruhsal boşluklara neden oluyor diyor kitaplar. Bu boşluğu da birileri farklı ama zararlı duygularla doldurabilir. Bu nedenle yerel yönetimler kentlilik aidiyetini geliştirici etkinlikleri hiç üşenmeden bol bol yapmalıdır. Sivil demokratik örgütler de bunu bekliyordur belki. Kentlerin ortak alanları bu çalışmalara açık olmalıdır ve kentliler kent aidiyetini bu özgür alanlarda geliştirmelidir.

Yazının başlığı Sayın Bilar’ın“Sizce kimler Edirneliler?” sorusuna verilen yanıtta var: “kendini Edirneli hissedenler”. Yerel yönetimler ve demokratik örgütler; aidiyet duygusu edinmek için çocuklardan başlayarak her kesime dair çalışmalar yapmalıdır.