
İnsanoğlunun en yaygın zafiyetlerinden biri de, “KOŞULLU SEVGİ,”
Yarışmada, en hızlı sen mi koştun?..
Sen mi yüzdün?..
Sen mi dövdün?..
Sen mi gol attın?..
Sen mi, film de, dizi de oynadın?..
Sen mi, gösterişli meslek sahibisin?..
Sen mi, yakışıklısın?.. Sen mi para, servet, cip, mal mülk sahibisin?.
SEVENİNDEN GEÇİLMEZ ORTALIK!. HESAPÇI, ÇIKARCI, KOŞULCU, İLKEL SEVGİLERDEN YIKILIYOR ORTALIK!..
Sade, sakin, mütevazi, kendi halinde, kel oğlan keleş oğlan isen kimsenin gözüne bile ilişmez, görülmez olur, “YOK” sayılır, ne saygı ne sevgi duyanın olur, ezici çoğunlukla!..
Bu satırları niye yazdım?..
Sanat sergimde, üç genç yanıma gelip, benimle tanışıp, sohbet etmek istemişlerdi!..
Tanışırken, “Ben bu eserleri, kendim için değil, sizin için yapanım” diye tanıttım kendimi. Onlar da, “Üçünün de kardeş çocukları olduklarını ve de, falanca dizide oynayan sanatçının adını söyleyerek, onunla da kardeş çocukları oldukları,” şeklinde tanıttılar, kendilerini!..
“Of!..” dedim içimden, “Koşullu sevgi kültürü içinde, SEVGİSİZ büyümek ne kötü!..
Oysa her insan BİRİCİK, başka bir EŞİ BENZERİ YOK!.. SIRF KENDİLERİ OLDUĞU İÇİN, OLDUKLARI GİBİ SEVİLMELERİ İÇİN O KADAR ÇOK SEBEP VARKİ!..
İşte bu KOŞULSUZ SEVGİYİ, KÖPEKLERDEN, KEDİLERDEN, DİĞER HAYVANLARDAN DA ÖĞRENEMEDİ GİTTİ, ŞU İNSAN-OĞLU, be kardeşim!..
O gençlere söylediğim:
“Gençler, kendiniz olmanın kıymetini bilin, çok değerlisiniz hepiniz!..
Değerli olmak için, HİÇBİR KUPAYA İHTİYACINIZ YOK, İNANIN!..”
“Bakın bu sergidekiler, size verilen değerin eserleri!..
Bu yaptığım resim ifadeleri, ne köşeyi dönmek için, ne de kendimi yüceltmek için değil, insanların algılarını, bakış açılarını, farkında oluşlarını yükseltmek içindir.”
Diye anlatmaya çalışmıştım.
Umarım anlamışlardır!..
Kuran’ı Kerim. Sure 40/Ayet 58:
Körle gören bir olmaz. İnanan ve iyi işler yapanlarla, kötülük yapan bir olmaz. Ne kadar az düşünüyorsunuz!