Geçtiğimiz hafta pazar günü Enez Sahil Sakinleri ile Dayanışma Derneği, “Enez sahipsiz değildir. Enez sahipsiz ise suç bizimdir, hepimizindir” mottoları ile sahildeki bazı önemli sorunları görüşmek ve çözüm yollarını tartışmak üzere dernek üyeleri ve site yöneticileri ile Altınkum sahilinde bir toplantı yapmıştı. Biraz da tatilcilerin pek çoğunun gelmediğinden kaynaklı olsa gerek katılım azdı maalesef. Dernek Başkanı Ulaş Demiray, benim de katıldığım toplantının açılış konuşmasında özetle; sahildeki sivrisinek popülasyonunun hat safhaya ulaştığına değindi ve kabaca yaptıkları hesaba göre Enez Belediyesi’nin sivrisineklerle mücadele için şehir merkezi ve sahildeki vatandaşlardan milyonlarca para toplayacak olmasına rağmen bir çözüm üretmediğine dikkat çekti. Toplantı sonrası hazırladığı bir yazı ile de sivrisineklerin Enez’i yaşanmaz kılan en önemli faktör olarak öne çıktığını, bu koşullarda turizmi hayal etmenin mümkün olmadığını, öncelikle sorunu daha kapsamlı ve detaylı olarak birebir görüşebilmek, bilgi almak üzere etkin bir yetkilinin ya da yetkililerin derneğin davetlisi olarak en kısa zamanda Enez’e gönderilmesini talep ederek. Edirne Valiliği’nden bu soruna el koymasını istedi. Gerçekten de bu yıl çok yoğun sivrisinek popülasyonu var Enez’de. Belediye her akşam düzenli olarak ilaçlama yapmasına rağmen, daha önce kaynağında yani larva döneminde müdahale edilmediğinden midir nedir bilemem ama mücadele sonuçsuz kalıyor maalesef. Haa, diyeceksiniz ki; Enez’de sivrisinek sorunu yeni mi başladı? Tabii ki de hayır. Yıllardır var. 2000’li yılların başında benim de ETV için çekim yaptığım, önemli ilaç temsilcilerinin katıldığı bir toplantı ile de çözüm aranmıştı. Sivrisineklerin hiç durmadan 15 km uçtuğuna, Ren nehri kıyısında 300 km’lik bir alanda ilaçlama yapıldığına dikkat çekilmiş, Yunanistan’la ortak mücadele yapılmadan soruna çözüm bulmanın mümkün olmadığı yönünde görüş beyan edilmişti. Yani sivrisineklerin birçoğu bizim değil anlayacağınız! Komşudan gelenler de var. Hazır söz sivrisineklerden açılmışken ilginç bir anıyla noktalayayım yazımı da. Ulaş Demiray’dan dinlediğim bu anıya Yasaklı Kent Enez adlı kitabımda da yer vermiştim hatta. Bilenler bilir, 1985 yılında vizyona giren başrollerini Hülya Koçyiğit ve Talat Bulut’un oynadıkları ‘Kurbağalar’ filmi 1984 yılında Enez’de Sultaniçe ve Gala’da çekilmişti. Trakya’da geçimini kurbağa toplayarak satan dul bir köylü kadının yaşam hikâyesini anlatıyordu film. İlgi büyüktü. Yakın il ve ilçelerden birçok sinemasever film çekimlerini yerinde görebilmek için Enez’e akın ediyorlardı. O zaman ki Enez Belediye Başkanı da sık sık Sultaniçe’de film ekibini ziyaret ediyor, bir ihtiyaçları olup olmadığını soruyormuş. İşte bu ziyaretlerin birinde topluca yenen bir yemekte Hülya Koçyiğit gülerek Başkan’a sivrisinekleri şikayet etmiş, Çok hazır cevap olan Başkan’da; “Hülya hanım bu sivrisinekler bizim değil Yunanistan’ın sinekleri” deyivermiş! Gece boyunca da sürekli “Sizi gidi gavurun sinekleri, defolun gidin” diyerek ısıran sinekleri kovalayıp durmuş Başkan! Tabii ki kahkahalar hiç durmamış. İşte böyle değerli okurlar. İnşallah kalıcı bir çözüm bulunur, ama çok da umutlu değilim şahsen!
News
