KAPANIYORUZ

1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

“Daha şimdiden 4 kahve 3 dönerci kapandı Kıyık’ta. Bundan sonrası ne olur bilemem?” diyor yorgun esnaf kardeşimiz.
“Yıllardır bu işi yapıyorum. Eşimle birlikte çalışıyoruz bu dükkanda. Dükkan ve ev kiram olmadığı halde günü gününe yaşıyoruz, idare etmeye çalışıyoruz. Artık daha küçük yapıyorum döneri, çok gerekirse birkaç kilo daha sarıp üzerine ilave ediyorum. Ama asıl bundan sonra gör sen yangını” diye devam ediyor bir eliyle de pişmeye başlamış dönerini çevirirken.
Üstteki sohbetimizi üç gün önce esnaf bir kardeşimizle yaptık. Gidişat onu ürkütmüş şimdiden.
Kıyık Caddesi boydan boya kahveler, marketler, dönerciler ve diğer esnaflarla sıralı dükkanlarla kaplı durumda. Yoksul fabrika işçileri, emekliler, bir ayağını halen köyden kesememiş yaşlıların uğrak yerleri olan kahvelerin içleri bu soğuk havalarda artık eskisi kadar dolu değil. İyi havalarda kahvelerin önünde içilen dolma sigaraların eşliğinde edilen sohbetlerin ağırlığı gelen emekli zamları.

“Yüzde 49’da kurtaramayacak bu milleti” diye devam ediyor konuşmasına esnaf dostum. “Daha maaş zamları gelmeden marketlerde, pazarda zam yağmuru başladı bile. Dükkana aldığım her ürüne günlük zam geliyor. Tabelamızı yenilemekten usandık artık. Bir de yeni yasa çıktı, bundan sonra bütün ürünlerimizin fiyatlarını görünür yerlere asacakmışık.”
Dönerciden çıktıktan sonra üst tarafta bir kahveye uğruyorum bir arkadaşımla görüşmek üzere. Kahvede arkadaşımı beklerken gözüm yan masada. İki kişi oturmuşlar mırıltıyla sohbet ediyorlar. Konu yine emekli maaşları. Gelen zamlar onları da pek mutlu etmemiş gibi. Kahveciyle sohbetimizde o da dertli.
“Eskiden daha sabah dolardı bu kahve. Gece boyu eksilmezdi müşterimiz. Şimdi öğleden sonra tek tük gelenler, birkaç masa çayına oyun, erkenden evlerine kapanıyor insanlar. Gece daha 9 olmadan kahve kapatır olduk. Ömrümde böyle bir şey görmedim ben. Çaya son gelen zamları eklemedik. 6 liraya sattığımız çay bile ağır geliyor insanlara. Sabahtan gelip öğlene kadar sadece bir çay içip oturan emekliler var.”
Arkadaşım geldikten sonra onunla devam ediyoruz sohbete. O da memnun değil halinden:
“Adaş maaşım 9 bin liraydı. Oldu 13 bin küsur lira. Hanım zaten düşük maaş alıyordu olsa olsa onun da olcak şimdi 10 bin lira. Allah’tan ev kendimizin kızanları da baş göz ettik ancak yeteriz birbirimize. Yok beyaa deniz meniz hak getire, Edirne’den dışarı çıkamayız biz artık, evden markete, kahveye sonra da yine eve. Noolcak bu halimiz hiç bilmiyorum?”
Kıyık’ta şimdilik durumlar böyle.