Melih ATALAN : Voleybol, Tuncaspor ve Gülistan Şenyurt

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

İsmail DEMİRAY yazdı…

Tuncaspor voleybol takımında oynayan Melih Atalan ile voleybol, Tuncaspor ve Gülistan Şenyurt’u konuştuk. Resim ve Edirne Musiki Derneği’ndeki faaliyetleri ile sanata olan düşkünlüğü ile bilinen bir isim Melih Atalan.

Anılar için uzun yıllar öncesine döndük öncelikle.

“1957 yılı Edirne doğumluyum. Bütün öğrenim ve iş hayatım Edirne’de geçti.

36 yıl Edirne Olin’de çalıştıktan sonra emekli oldum. Son 7 yıldır Halk Eğitim’de resim eğitimi ve çalışmaları yapıyorum. Geçen yıl Devecihan’da “Tuvallerde Edirne” isimli sergi açtım, oldukça ilgi gördü bu çalışmam. Şimdi yeni çalışmalarım var önümüzdeki yılda bunlarla ilgili bir sergi daha açmayı düşünüyorum.

Voleybola lise yıllarımda başladım. Alt yapı, eğitim olmadan hobi olarak başlayan bir çalışmaydı bu spor dalı.

GÜLİSTAN HOCA BENİ TUNCASPOR’LU YAPTI

Çocukluk yıllarımda başlayan voleybol sevgisi çalıştığım iş yerinde Olin formasını giymemle başladı. Müesseseler arası voleybol turnuvasında oynadığım dönemde Gülistan hoca ile yolumuz kesişti. Tuncaspor voleybol takımı kurmak istediğini belirterek Tuncaspor formasıyla oynamak ister misin diye sordu. Anneannem Atlarbayırı’nda oturuyordu, Kıyığa yabancı değildik zaten, arkadaşlarımız da vardı.

Voleybolu seviyordum kabul ettim ve Tuncaspor’lu oldum. 1980 ile 83 arasında üç yıl formasını giydim Tuncaspor’un. O yıllarda kulüpler arasında ciddi, çekişmeli maçlar oynanıyordu. Saraçhane, Ayşekadın, Edirne DSİ, Tuncaspor arasında çok kıran kırana maçlar oluyordu. Sonunda iki yıl final oynadık, finalde hep DSİ’ye kaybettik. Oldukça güçlü bir takımları vardı ve DSİ kendi salonunda iyi olanaklarla hazırlanıyordu turnuvalara.

ANTRENÖR , MALZEMECİ, ŞOFÖR

Gülistan hocamız sadece voleybolu değil bütün sporları seviyordu. Spor aktiviteleri olması için elinden gelen her şeyi yapıyordu. Bizleri deplasmanlara kendi Murat 131 arabasıyla götürüyordu tıkış, tıkış biniyorduk o arabaya. Malzemelerimiz de bagajda. Düşünüyorum da kim yapar ki bu fedakarlığı günümüzde. Ki Gülistan hocamız bir devlet memuru sonuçta ve her yere, her şeye yetişiyor Tuncaspor ve spor aşkı için.

ANTRENMANDAN SONRA DUŞ ALAMAZDIK

Gülistan hocamız aynı zamanda takımımızı çalıştırıyordu. Antrenör, malzemeci, şoför, bütün işler Gülistan hocanın üzerindeydi ve hepsini severek yapıyordu. Formaları biz oyunculara zimmetlemişti. Ama eşofmanlar, topları çuvalla hep arabasında taşıyordu.

Haftanın iki günü antrenman yapıyorduk, hiçbir antrenmanı kaçırmaz hep bizim yanımızda, bizleri çalıştırırdı. O dönemde antrenmanlar da, maçlar da Mimar Sinan’da oynanıyordu. Antrenmanlarda salon soğuk, duşlar akmaz, antrenman bitince giyiniriz, sarınırız soğuk kış şartlarında öyle giderdik kahveye veya evlerimize.

TUNCASPOR’U ARIYOR, ÖZLÜYORUM

Voleybolu halen seviyorum, televizyonda izleyerek takip ediyorum. Bizim dönemimizde servis geçti kuralı yüzünden çok uzardı voleybol. Şimdi çok daha hızlı, daha teknik ve atletik oldu voleybol. Tuncaspor’la uzaktan da olsa ilgim hiç kesilmedi sporu bıraktıktan sonraki yıllarda.

Geçen yıl Bölgesel Lige çıkana kadar hep takip ediyorduk Tuncaspor’un maçları. Maçlarda çocukluk arkadaşlarımızla da buluşuyor, Saraçhane setlerinin üzerinde doğal Tuncaspor tribünlerinde özlem giderip, gençlik anılarımızı tazeliyoruz.”

Yarın: Süleyman Köle