Bir süredir devam eden soğuk havalar geçtiğimiz hafta sona iki günlüğüne yerini sıcak havaya bırakınca soluğu yeşil alanlarda çocuklarımızla torunumuzla birlikte vakit geçirmeye ayırdık. Dün yine tekrar başladı soğuklar. Zamanıdır, mevsimidir, ayazıyla yaşamaya alışıktır Edirneliler.
Soğuklar kırıp geçiriyor Edirne’yi. Hastaneler üst üste. Grip ve soğuk algınlığına bağlı olarak şikayetler almış başını gidiyor.
Sağlık ocakları en büyük destekçimiz iyi ki varlar. Geçtiğimiz gün küçük bir sağlık sorunu yüzünden uğradığım sağlık ocağımızda doktorumuzun da gripten yeni yeni iyileşmiş olduğunu öğrendim ve geçmiş olsun dileklerimi ilettim.
Doktorlarımızı bile hasta yaptık sonunda ya. Ya onlar olmasa ne olur acaba halimiz? Ya eczanelerimiz? Hem sağlık sektörünün içindeler, hem bizler için ilaç temini etmeye çalışıyorlar hem de kamunun sert yaptırımları ile baş ederek ayakta kalmaya çalışıyorlar.
Devlet Hastaneleri ve Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi doktorsuzluktan birçok birimlerde yeterli hizmeti veremiyor Edirne’ye. Uzman doktorlarımız haklı olarak kamuda gerekli desteği saygıyı göremedikleri için kendilerine daha iyi bir yaşam arayışları içinde oluyorlar.
Sağlık sisteminin sorunlarını yakından takip ediyorum ve sağlık kurumlarında görev yapan bütün çalışanlara hak veriyorum.
Devletin başındaki kişi “Giderlerse gitsinler” dememeli. Kolay yetişmiyor hekimlerimiz, sağlık çalışanlarımız. Bir uzman hekimin yetişmesi çok uzun yıllar sürüyor.
Edirne SSK Hastanesi’nin açıldığı günü bilirim. Kapandığı günü de. Yıkıldığını da gördü bu gözlerim.
Bir hayata ne çok sıkıntı sığdırıyoruz istemeden de olsa. İşte üstteki örnek. Bir hastanenin yapılışı, kapanışı ve yıkılışını gördü benim kuşağım. Psikolojiye ve sosyolojiye örnek bir olay.
Nesi vardı bizim Devlet Hastanemizin, Sosyal Sigortalar Hastanemizin?
Edirne’nin merkezinde bütün Edirnelilerin yürüyerek ulaşabildikleri bir yerde birisi 70 yıl, diğeri 50 yıl Edirnelilere hizmet vermişti.
Önce sağlık diyoruz ya. Ama daha öncesi sağlık çalışanlarına, hekimlerimize saygı.
News
