BEN BİR CEVİZ AĞAC(I)Y(D)IM EDİRNE’DE!

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Edirneliler geçen Perşembe sabahı işlerine giderken fark etti…

Rüstempaşa Kervansarayı’nın yanında, her gün gözlerinin önündeki ceviz ağacının yerinde artık yeller esiyordu.

Kervansaray taş sessizliğiyle hâlâ orada duruyor ama onun gölgesinde yıllardır yaşayan ceviz, tarihe karışmıştı.

**

Belediyenin açıklaması net:

Kökler zayıflamış…

Gövde çürümüş…

Devrilme riski varmış.

Resmî izinler alınmış…

Hher şey mevzuata uygun yapılmış.

Yani artık içiniz rahat olsun:

Edirne’nin en büyük güvenlik sorunu böylelikle ortadan kalkmış bulunuyor.

Meğer koca şehrin başına yıkılabilecek tek şey, o zavallı ceviz ağacıymış.

**

Ama mesele sadece teknik rapor değil.

Bir ağacın kesilmesi, sadece bir “işlem” değildir.

O ağaç, gövdesinde onlarca yılın izini, dallarında kuşların yuvasını, gölgesinde insanların soluklanmasını taşır.

Onu kesmek, aynı zamanda bir hafızayı kesmektir.

**

Evet, kökleri zayıflamış olabilir.

Devrilme ihtimali vardı belki.

Ama hiç mi başka bir yol yoktu?

Geçmişte Atatürk Anıtı yanındaki asırlık ıhlamur ağacının hala ayakta kalmasını sağlayan benzer bir operasyon ona da yapılamaz mıydı?

Çelik desteklerle ayakta tutulamaz mıydı?

Hatta belki taşınarak başka bir alanda yaşamına devam ettirilemez miydi?

Kolay olan seçildi:

Testere!

**

Ve insanlar sabah işe giderken bir baktı, yoktu.

Yerinde soğuk bir refüj.

Şehrin hafızasından bir yeşil daha sessizce kaybolmuştu.

Şimdi sormak gerekiyor:

Edirne’de gerçekten en büyük tehlike o ceviz ağacı mıydı?

Yoksa hafızamızı hızla kaybediyor oluşumuz mu?

**

“Ben bir ceviz ağacıy(d)ım Edirne’de.”

Hudut Gazetesi olarak bu başlıkla paylaştık yaşananları…

**

Nazım Hikmet tanık olsaydı, sanırım bu kez de şöyle derdi:

“Herkes farkında!”

**

İşte herkes farkında olduğu için Başkan Filiz Gencan Akın, tepkiler üzerine hemen harekete geçerek yerine çınar dikilirken şunları paylaştı:

“Edirne’de her ağacın bir hikâyesi var.”

**

Doğru…

Bu da o cevizin hikâyesi!